Jesiennie, w najbardziej melancholijnym tego słowa znaczeniu. Odzywa się we mnie sentymentalna dusza znad Wisły. Wsiada w tramwaj, gapi się za okno, patrzy na ludzi, patrzy na żółte listowie, wzdycha sobie. Duszę coś rwie, dźwięki z głębokości najgłębszych, szopenowe tęsknoty, a potem cisza nieprzemożna. I myśli sobie dusza, że trzeba się ruszyć, że coś stworzyć trzeba i zabiera dusza ciało sprzed okna, żeby nie pomyślało że kotem jest. W tak cudnej jedności się dzieje, dzieje się, się.
Ciekawy zestaw na jesienną chandrę, myślę że po zużyciu jednego produktu z zestawu w wiekszej ilości wyleczy ten melancholizm, ciepło przytulam, głowa do góry, jesteśmy z Tobą :)*
OdpowiedzUsuńha! :) faktycznie nadmiar kawy grozi paliptacją serca...
OdpowiedzUsuń